AAMBEIEN

‘Mama heeft last van haar aardbeien, meneer.’ Mijn zoon kijkt heel serieus naar de steward tegenover hem die me zojuist heeft gecommandeerd te gaan zitten. We gaan namelijk landen op Ciampino Airport, terug in de stad waar ik de meest mooie herinneringen heb vanuit mijn studietijd. Dit keer neem ik mijn zoon mee, hij is gek van architectuur en kan niet wachten het Colosseum in het echt te zien.

Ik lach ongemakkelijk en worstel me in de stoel van Ryanair. Wat zit ik toch altijd belachelijk krap met mijn 1.82 meter. Ik leun op mijn rechterbil en mijn benen sla ik het gangpad in. De vrouw naast me kijkt afkeurend naar mijn stelten.

Aambeien. Ik heb er last van. Sinds de geboorte van mijn zoon zijn ze ontstaan en nooit meer helemaal weg gegaan. Meestal zijn ze rustig maar bij stress slaat de wanhoop toe. Dan lijkt er opeens een trosje druiven ontpopt te zijn down under en dat is heus heel pijnlijk. Mijn string wissel ik dan in tegen de basic, midi of taille en ik badder twee keer per dag om alles goed schoon te houden. Zitten gaat dan niet meer zo goed, net zoals nu in het vliegtuig op weg naar Rome.

De vrouw naast mijn zoon geeft me een bemoedigend knikje. ‘Wij vrouwen moeten toch altijd een hoop doorstaan he meid.’ Ik lach ongemakkelijk en probeer me te concentreren op het boek wat ik deze vakantie mag lezen. Het heet ’de macht van imperfectie’ waarbij ik ernstig hoop inzichten te krijgen mijn imperfecties beter te kunnen omarmen. De vrouw naast mijn zoon vervolgt haar opmerking met de vraag of ik open sta voor advies t.b.v. mijn aardbeien. ‘nou kom maar op,’ zeg ik lachend. ‘Meid, je moet niet van dat synthetische ondergoed dragen, daar wordt het alleen maar erger van. Ik heb nu een merk ontdekt, dat is helemaal fantastisch. Het ondergoed is gemaakt van bamboe en er zit een speciaal kruisje in, dat is heel zacht, absorberend en anti lek. Het heet Pavone, kijk dit is de webshop.’ Demonstratief laat ze de webshop zien op haar telefoon en scrolt door alle damesslips. Ik bedank de vrouw voor haar tip en voel me helemaal warm worden van binnen. Ik gloei van trots en mijn zoon pakt mijn hand en fluistert in mijn oor, ‘mam, jij bent toch de baas van Pavone?’ Ik knipoog naar hem en houd mijn vinger voor mijn mond, soms is het fijn om even niets meer te zeggen.

Dit is hoe Pavone blijft groeien, vrouwen helpen elkaar vanuit liefde. Deze dame is mijn heldin van vlucht E63L6S. Als u dit leest, stuurt u me dan een berichtje? Ik heb hier nog een mooi cadeautje voor u liggen als dank voor mijn geluksmoment tijdens deze vlucht naar Rome.

En die aambeien? Die zijn tijdens de vakantie als sneeuw voor de zon verdwenen. Mede mogelijk gemaakt door liters water bij de wijn, vezelrijke croissants, dobberen in zout water, een trotse zoon en mijn Pavone bikini. Sindsdien dank ik bij elke nieuwe bestelling mijn klant en  haar vriendin, tante, nicht, moeder, zus, dochter of buurvrouw. Want zonder deze vrouwen, heb ik geen poot om op te staan zodra ik last heb van mijn aardbeien.